Akupunktur tedavisi günümüzden yaklaşık 5000 yıl önce Çin’de Uygur Türkleri tarafından ilk defa uygulanmaya başlamıştır. Akupunktur Acus (iğne) - Punctura (batırmak) sözcüklerinin birleşiminden meydana gelmiştir. Bu yöntem 1974 yılında Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından bilimsel bir yöntem olarak kabul edilmiştir.

Türkiye'de 1991 yılında Sağlık Bakanlığı tarafından çıkarılan akupunktur yönetmeliği uyarınca yeterli görülen doktorlara akupunktur uygulama ruhsatı verilmekte ve bu tedavi yöntemi yasal olarak hastalık tedavisinde uygulanmaktadır. Günümüzde bir çok üniversitede akupunktur eğitimi verilmekte ve akupunktur klinikleri bulunmaktadır. Akupunktur; tamamlayıcı tıp'ın en önemli dalı olarak kabul edilmektedir.

1. Analjezik etkisi: Ağrı kesici etkisi endolfinlerin salgılanması sonucu oluşur.
2. Sedasyon etkisi: 15 saniye gibi bir süre içerisinde hastalarda rahatlama gevşeme hissedilmektedir.
3. Homeostatik etki: Otonom sinir sistemini aktive ederek vücut salgılarını dengelemekte ve dolaşımı düzenlemektedir.
4. Bağışıklık sistemi üzerine etkisi: Bağışıklık sistemini harekete geçirmekte ve enfeksiyonlara karşı koruyucu hücreler olan nötrofil sayısını artırır, gamaglobulinlerde artış meydana getirir.
5. Motor fonksiyonlarda iyileşme: Kas, kiriş, kemik yapılarının güçlenmesi ile diz, bel, ayak bileği rahatsızlıklarında daha hızlı iyileşmeyi sağlamaktadır.